Flaks for meg blir denne kjærleikshistoria fortalt kort heilt i starten av soga. Take it away Torstein:
«Eg drøymde og tykte eg var heime utanfor hovuddøri på Borg og såg uppå mønet på huset ei fager og ven svane. Eg tykte eg åtte henne og var mykje glad i henne. Då såg eg det kom ei stor ørn fljugande ovantil frå fjelli og sette seg hjå svana, og var mykje tyd og blid, og ho syntest lika det godt. Då såg eg at ørni var svartøygd og hadde jarnklør; ho syntest meg staut å sjå. Etter det såg eg ein annan fugl koma fljugande sunnantil; han og flaug til Borg og sette seg på huset hjå svana, og vilde tydast til henne. Det var ei stor ørn. Brått tykte eg den ørni som var der fyrr, vart mykje oppøst då den andre kom, og dei slost kvast og lenge. Og det såg eg, at dei blødde båe tvo, og soleis lykta deira leik at båe tvo daft ned kvar på si side åt mønet og var daude. Men svana sat att mykje sturi og hugsjuk. Då såg eg det kom ein fugl vestantil. Det var ein falk. Han sette seg hjå svana og var mykje kjærleg mot henne, og sidan flaug dei burt i lag båe tvo; og då vakna eg.»
Orkar du vente?
Tri år?
Eg kjem att
og blir for alltid.
Eg må berre
oppleve litt
fyrste, reise på
ferie fyrste
Gunnlaug blei ven
med alle vørde
kongar på si ferd.
Knapt innom døra
han smigrande kveda
til store fyrstar.
Kvart gjæve
hjarta blei mjukt.